คือหูมันมีโทสะใจผมไม่โทสะนะคับ

 อีกนิดนึงคับมันมีอาการกะหายน้ำดวยคับผมกินน้ำคลอตกินแทบจะทั้งวันเลยคับแต่มันก้อเพ่งๆตึงๆปวดตรงกะดืดไม่รุ้เป้นอะไร

 อาการเล่านั้นมันทำให้ผมเชงไม่อยากปัตติบัติต่อคับทำไงอาการเลานี้จะหายคับจะได้ปฤติยัตต่อ

 หลวงพ่อคับผมคิดว่าผมน่าสมถะหรือเปล่าคือผมนิ่งๆไม่พุดสงบๆ

กิเลสไม่โพลมาเลยผมคิดว่าผมติดเพ่งติดข่มไว่บ้างทีมันร้อนหัวตึงๆ

มันจะตึงๆปวดๆร้อนตามหัวแต่ไม่มีโทสะบ้างที่ไปร้อนตรงหุตึงๆปวดๆแต่มีโทสะ

บ้างทีก้อร้อนๆตึงตรงหลังหัวแน่นๆมันสงบแต่จะเชงๆสุขๆปวดๆร้อนอยากใหมันหายปวดร้อนตึงแน่นกดๆมันสงบจริงแต่ผมไม่มีความสุขมันสุขแค่มันสงบ

แต่มันเพ่งมันข่มตึงมันปวดมันร้อนอยากให้อาการเหล่านี้หายไปจะได้ทำสมาธิ

ต่อๆไปพระอาจรยช่วยสอนวิธีการกำหนดจิตควรกำหนดตรงไหนและกำหนออย่างไรเบาๆแบบไหนกำหนอชื่อคืออย่างไรคับแน่ะนำคับทีคับ

 อาจรยคับคือผมมีอารมสงบๆว่างๆไม่ทุกขๆไม่คิดชั่วแต่มันมีและมันก้อไม่ฟรุงเลยด้วยเป้นแบบนี้ได้ทั้งวันแต่มันตึงๆที่หัวมันเป้นอาการอะไรคับผมข่มหรือเปล่าคับและจะเลิกข่มได้อย่างไรและมันเป้นสภะวะธรรมอะไรคัยช่วยชี้แน่ะด้วยคับ

 หลวงพ่อคับคือบ้างทีมันสุขบ้างที่มันคือผมสามารถทำจิตให้นึกเป้นบุญหรือทำจิตให้ลือใสในพระรัตนไตรทำจิตให้นึกถึงความดีได้ตลอดทั้งวันเลยไปดุหลวงพ่อลือสีลิงดำท่านบอกว้าขณินอ่อนๆเอาตรงๆเลยน่ะคับผมนี้ชักจะหลงตัวเองแล้วว่าบรรลุโสดาบันผมนี้หลงไหมคับ

 คือมันสุขก้อสุขเลนไม่มีอายมทถขเลยมีไม่สุขไม่ทุกขแต่มีสปะชันยะนะคับแต่ไม่ค่อยมีสติระลึกคือระลึกแล้วมันเพ่งปสดหัวผมจึงพยายามมีสปะชันยะแทนและระลึกว่ากำลังทำอะไรไรอยุ่เล่นตอนผมพิมอยุ่นี้ก้อมีสติหรือละลึกก้อไม่รุ้แบบไม่คิดนะคับคิดในใจแบบไม่คิดคือผมผมอยากฝึกสติแต่พอฝึกทีไรปวดกะบาลทุกทีมึนกดๆร้อนๆ

 หลวงพ่อผมฝึกระลึกสติพยามมีสติคิกนอนอยุ่ก้อรุ้ว่ากะดิกเท้าอยุ่ระลึกในใจเบาไม่ได้คิดนะคับแบบนอนก้อรุ่ส่านอนระลึกในใจไม่ได้คิดระลึกเบาๆนแล้วมันหายเพ่งไม่เลยหายปวดไปเลยหายร้อนไม่เลยนี้ผมฝึกสติกุถไหมคับ

 หลวงพ่อคับอย่าตอบผมนะคับ